“Hafızama” yer eden nice oyunuyla, Craft Tiyatro’nun işleri beni hep heyecanlandırmıştır. Sayısal kısmını bir türlü “hatırlayamadığım”, kısaca “Old Fools” diye andığım, tam adı “84 90 62 74 / Old Fools” olan oyunlarının neredeyse seneidevriyesi geldi ve ben ancak yer bulup izleyebildim.
Nasıl ki “her çok satan, hep çok iyi olacak değil” ise, biletlerin neredeyse çıktığı anda tükenmesi, internet ortamındaki yüksek puanlamalar da benim için mutlak referans noktası olmuyor. Kim ne der ve yazarsa yazsın, iş sahiplerini baz almak, künye ve konunun bende oluşturduğu beklenti ile oyunu izlemek, akabinde kendimle baş başa kalmak benim için işin en sağlıklı yanı. Sonda diyeceğimi başta diyeyim; çabuk tükenen biletler ve yüksek puanların karşılığını gerçek manada bulduğu bir oyun izledim. Öncelikle bunun için oyunda emeği olan herkese teşekkür ederim.
Oyunun metin noktasında alametifarikası doğrusal bir düzlemde gitmeyişi. İleri geri zamansal sıçramalar üzerinden o kadar güzel bir yapı kurgulanmış ki bizatihi bu durum bile oyunu dinamik kılıyor. Haliyle seyirciyi de hep odakta tutuyor. Doğrusal akış yok dedim diye sanmayın ki anlaşılması güç bir oyun izliyoruz. Her şey yalınlığın güzelliğiyle bezenmiş; dil, kostümler gündelik sadelikte, hikaye olağan. Ama işte olay neyi nasıl anlattığınızda. Bu noktada metnin yapısına alkış tuttum ama sahneleme tercihi de işin diğer alametifarikası. Bravo Çağ Çalışkur.

Craft’ın Bomontiada’daki yerini bilmeyenlere şöyle anlatayım: Salona girmeden önce, “yerler de numarasız, aman güzel yerde oturayım” diye, koridorda bilet kontrol sırasına girilir. Kapıyı geçtiğinizde oyun alanına girersiniz. Bu sefer o alan perdeyle ikiye bölünmüş. Bilet aşamasından sonraki aşamada kendinizi bir caz bar ortamında buluyorsunuz. O kapıdaki sıra işi anlamını yitiriyor. Herkesin kafasında 5N1K tadındaki soruların belirdiği bu süreçte aslında oyun başlamış oluyor. Bunun için aranıza karışan oyunculara odaklanmanız ve durumun keyfini çıkarmanız yeterli.
Derken o perde açılıyor ve karşımızda değişik bir sahne/salon düzeni görüyoruz. Merkezde dar bir podyum, hemen iki yanında birer sıra oturma alanı. Bu sıraların ardında, iki kademeli tribün sistemi. Bu sıra aralarını da birer podyum gibi düşünebilirsiniz. Tüm bunlar gerekli çünkü oyun fiziksel olarak geniş bir ölçekte oynanıyor, oyuncular her an her yerde. Bu şu demek, eğer ilk safta iseniz, arkaya dönerek izleyeceğiniz anlar da olacak, bunu bilin isterim. Bu noktada görüntü kaybının en az olduğu sıra, en üstte, dış çeperdeki sıra diyebilirim.
Konu temelde Viv (İdil Sivritepe) ve Tom’un (Olgu Baran Kubilay) tanıştığı, aşklarının alev aldığı, bu aşkın yaşlılık ve hastalık ile sönümlendiği çan eğrisi gibi bir ilişki hikayesi. Bakın böyle anlatınca “ne var bunda?” diyebilirsiniz. Ama yukarda metin yapısı ve salon düzenini açıklarken dedim ya, neyin nasıl anlatıldığı önemli.
Hikaye bize sürekli farklı zamanlara sıçrayarak aktarılıyor. Bu, zaman ve olay farkı ile ilintili ani duygusal geçişleri de beraberinde getiriyor. Buradaki tempo ve duygu dönüşümlerindeki oyunculuklar çok başarılı. Seyirci olarak biz de haliyle peşlerine takılıyoruz. Bu nedenle gülerek izlediğimiz bir sahne akabinde aniden gözler nemlenebiliyor.
Öte yandan erkek rolü sabitken, kadın oyuncunun farklı rollere de büründüğünü görüyoruz. Güzel detaylar barındıran salonun her alanının kullanılıyor olması, sizi sürekli oyunda tutan, dahası sizi oyunun içine çeken, işi çok güzel tamamlayan bir unsur olmuş.
Yazının başında hafıza ve hatırlama ifadelerini tırnak içine alışımı önemsemenizi isterim. Çünkü birbiriyle ilintili bu iki kavram oyunun anahtarı. Belleğimizle sınanmadığımız bir yaşam dileği ile..
Teşekkürler Craft









Oyunun Künyesi Yazar: Tristan Bernays Yönetmen / Çevirmen: Çağ Çalışkur Çevirmen / Yapım Ekibi: Şimal Yalçın Uygulayıcı Yapımcı: Cenk Suyabatmaz Yardımcı Yönetmen: Yücel Öztürk Işık Tasarımı: Kemal Yiğitcan Hareket Tasarımı: Salih Usta Dekor Tasarım: Melisa İnci Kostüm Tasarım: Aslı Jackson Mekan Yönetimi: Şirin Saldamlı Reji Asistanı: Taylan Yiğit Aşkır Oyuncular: Olgu Baran Kubilay, İdil Sivritepe Yapım Ekibi: Cansu Eğri, Gülfem Demircioğlu, Kerem Sert, Ali Tunç, Dmitri Boicov Topluluk: Craft Tür: Seanslar Afiş