Bella Figura – Beautiful Figure – İtalyan yaşam tarzının her safhasını anlatan deyimsel bir ifade. İyi bir izlenim bırakmak oyunu.
1994 yılında yazdığı Art-Sanat ve 2008 yılında yazdığı Vahşet Tanrısı (Le Dieu Du Carnage) ile büyük şöhret kazanan Rus asıllı Fransız oyun yazarı Yasmine Reza‘nın 2015 yılında yazdığı oyunu ‘Bella Figura’, aynı yıl Thomas Ostermeier tarafından Almanca olarak Berlin”de sahnelenmiş. 7 kasım -31 aralık 2017 arasında ise orijinal dilinde, yani Fransızca olarak, Paris’te, Rond-Point Tiyatrosu’nda oynanmış ve Reza oyununu bizzat kendisi sahneye koymuş.
Oyun, 2012 yılında Üsküp Türk Tiyatrosu tarafından sahnelemiş ve oyunda Üsküp doğumlu Türk dizi ve sinema oyuncusu Filiz Ahmet de rol almış.
İstanbul Devlet Tiyatrosunun 2023-2024 sezonu için hazırladığı oyunu sevgili Ayberk Eray o akıcı çeviri üslubu ile Türkçe ye çevirmiş, Hakan Çimenser’in yönettiği oyunda 3 kadın iki erkek; beş farklı karakter, bir de garson bayan var. Aynen Vahşet Tanrısı oyununda olduğu gibi bu oyunda da bu beş kişinin yaşamını tutulan bir günlüğü okur gibi seyrediyorsunuz. Her karakterin bir öyküsü var. Reza, bu karakterlerin hikayelerini anlatırken size hüzünlü gelebilecek hususları bile gülümseyerek seyretmenizi sağlıyor.
Evli iş adamı Boris (Eray Cezayirlioğlu), sevgilisi Andrea (Ebru Şatıroğlu) ile kaçamak yapmak üzere lüks bir restorana gelir; park yerinde karısının en yakın arkadaşının kayınvalidesi Yvonne (Gönenç Aykaç) a kazayla çarpar. Huzurevinde kalmakta olan Yvonne, oğlu Eric (Aral Seskir) ve gelini François (Ebru Kaymakçı) tarafından aynı restorana gelmiştir. Ancak kötü tesadüf François, Boris’in karısı Patricia’nın çok yakın arkadaşıdır.
Sevgili Hakan Çimenser, 2010 yılında sanırım Üsküdar Tekel Sahnesi’nde seyrettiğim İmparatorluk Kuranlar dan itibaren, yönettiği tüm oyunları takip ettiğim bir yönetmen, onun ayrıca Tiyatroperest gurubu için yönettiği Anlaşılmaz Konuşmalar oyununu da seyretmiştim, sonra benim efsane diye nitelediğim Giydirici ve de hem Mecidiyeköy hem de AKM de seyrettiğim muhteşem Uçmak oyunu,
Giydirici yi hatırlamıyorum ama hem Uçmak hem de Bella Figura’nın dramaturgu sevgili Selen Korad, paylaştığım resimde olduğu gibi yönetmenin sağ kolu olarak birlikte oyunu çözümlemişler ve ortaya seyircinin sıkılmadan, kafasında sorular olmadan seyredeceği bir oyun çıkarmışlar. Ben böyle yaşamadığım hikayeleri de sahnede yaşadığım oyunları çok seviyorum.
Dekor tasarımı fevkaladenin fevkinde, metni okuyup salona gelirken arabada geçen sahnelerin ve araba kazasının video yoluyla canlandırılacağını düşünmüştüm, ama Uçmak da olduğu gibi Hana Çimenser sevgili Gözde Yavuz ile muhteşem bir tasarım yapmışlar, her olay oyunda anlatılan dekorlarda sahneleniyor, tebrik ediyorum.
Kostüm tasarımı Duygu Ergüven Soykan’a ait, Andrea, Boris ve Yvonne’ ın kostümlerine diyeceğim yok, Andrea’ nın Gigi Dool ayakkabıları şahane; François’in kot pantalonu lüks bir restoran için özentisiz kaçmış bir de Eric’in ceketine takıldım, belinde bağlı kuşaklı,
Gelelim oyuncu kadrosuna, her şeyden önce benim olmazsa olmazım: doğru nefes, sesi iyi kullanma, diksiyon, artikülasyon, doğal konuşma, tonlama ve ben oyunu bunların hepsini bulduğum için muhteşem keyifle izledim.
Sevgili Gönenç Aykaç, kısa süreli Hanımefendi’nin Ziyareti’ nden sonra yine harika, Françoise ile gelin-kayınvalide didişmeleri hele “Ölümün canımı sıkan tarafı, insanların sanki hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam etmeleri. Ben ölünce, hiçbir şey olmamış gibi gevezelik etmeye devam edeceksiniz” cümlelerindeki samimiliği.
Aral Seskir tipik bir Reza karakterleri, ukala, her konuda nasihat veren, mevkii ile övünen, evlidir(!) ama karısı ile annesi arasında yalnız bir yaşamı vardır; Ebru Kaymakçı benim 2017 Genç Günler de Ay Carmela oyununda tanıdığım sonra Uyumsuz Tiyatro’nun Personas Quartet oyununda çok beğendiğim bir oyuncu, bu akşam da yine bir Reza karakteri olarak yalnızlık çektiğini fark etmeyen kocasını mutlu etmek için kayınvalidesinin doğum günü kutlama yemeğine katılan gelin rolünde her ikisini de çok başarılı buldum.
Ve gelelim Ebru Şatıroğlu, Eray Cezayirlioğlu ikilisine, her ikisi de yazarın kaleminden çıkan karakterlere kendi duyuş ve görüşlerini katarak, doğal ve samimi oyunculukları ile bana göre sahnede Andrea ve Boris oldular, zaman zaman kızdım zaman zaman sevdim ikiliyi .
Tiyatronun güzelliklerinden biri de gerçek hayatta yapmadığınız yapamadığınız yapmayacağınız yapamayacağınız şeylerin başkaları tarafından yapıldıklarını yapılabildiklerini göstermesi değil mi?
İşte ben de oyundan çıkarken Yvonne oldum, huzur evinde yaşayan; Eric oldum karısı ile annesi arasında bunalmış; François oldum, gördüklerimi açıklayıp açıklamamakta kararsız kalan; Andrea oldum, yaptığı kaçamağı yüzüne gözüne bulaştıran ve Andrea oldum, yaşadığı hayattan mutlu olmayıp değişiklikler yapmaya rutin bir evlilik yaşamına özenen. Ben böyle oyunları seviyorum.
Teşekkürler İstanbul Devlet Tiyatrosu bu güzel Yasmine Reza oyunu için
Çok Yaşa Tiyatro
Oyunun Künyesi OYUNCULAR: Andrea: Ebru Şatıroğlu Boris Amette: Eray Cezayirlioğlu Eric Blum: Aral Seskir Françoise Hırt: Ebru Kaymakçı Yvonne Blum: Gönen Aykaç Yazan: Yasmina Reza Çeviren: Ayberk Erkay Rejisör: Hakan Çimenser Garson: Evrim Feyza Geboloğlu Dekor Tasarımı: Gözde Yavuz Kostüm Tasarımı: Duygu Ergüven Saykan Işık Tasarımı: Yakup Çartık Müzik: Cem Altun Dramaturg: Selen Korad Birkiye Yönetmen Yardımcısı: Osman Tunca Soysal Asistan: Gözde Kısa Sahne Amiri: Ergül Muslu Kondüvit: Emrah Tırsi Işık Kumanda: Kaan Eman, Seda Yılmaz Dekor Sorumlusu: Ali Saygılı Aksesuar Sorumlusu: Burak Erem Kadın Terzi: Nimet Çelebi Erkek Terzi: Ali Egeli Perukacı: Ramazan Akbaş Topluluk: İstanbul D.T. Tür: Seanslar Afiş
