Dostoyevski’nin, memur Jakov Petroviç Golyadkin’in, kendisine ikizi kadar benzeyen biri ile karşılaşması ve akabinde gelişen olayları konu edindiği psikolojik romanı “Öteki“, Emin Alper uyarlama ve rejisi ile sahnede. Kabul etmeliyiz ki kaynak eser, yönetmen ve oyuncu kadrosu izleyici için oldukça merak uyandırır cinsten. Bu unsurlar da beklentiyi yükseltiyor.
Hikayenin mihenk noktaları üzerinde başarılı bir yapı kurulduğunu düşünüyorum. Oyun, karakter isimlerine, modern iş yaşantısı defektlerine kadar “bizleştirilmiş“. En başta “Golyadkin” olmuş “Burak Çıplak”.
Konuya dair kısa bir özet yapmak gerekirse:
Burak Çıplak, benzeri/ötekisi ile karşılaşır, onunla evini paylaşır, aynı iş yerinde çalışmaya başlarlar ve birlikten doğacak güç gibi algıladığı bu ortaklık bir noktada çökmektedir. İşler Burak’ın umduğu gibi gitmez. “Öteki” onun hem kuyusunu kazar, hem de yaşamını, hayallerini çalmaktadır. Bu, Burak’ın zaten sıkıntılı olan ruh dünyasında öyle kırılmalarla yol açar ki artık kendisinin başka kopyalarını da görmeye başlar.
Burada değinilen “öteki” malumunuz, karakterin zihninde yarattığı bir “öteki”. Bir türlü olamadığı, ondan beklenen hali ve aslında bir kimlik bozulması ve bu nedenle de psikiyatrik bir vaka.
Oyunda bu benzerlik durumu, asıl Burak’ı canlandıran Erdem Şenocak ve onun ötekisi olan Cem Yiğit Üzümoğlu’nu birbirine kıyafet, peruk gibi unsurlarla benzeştirerek başarıyla verilmiş. Ancak bence asıl vurucu kısım, sonlara doğru göreceğimiz, bedenlerine sırttan bağlanan kuklalar. Buradaki zorlu ve başarılı oyunculuklar gerçekten etkileyici. Yine aynı duruma vurgu mahiyetinde dekorda kullanılan aynalı fonları da başarılı buldum. Ana mekanlar olan ev ve ofis alanlarını gösteren az parçalı ve hareketli dekor yeterliydi, gözüm daha fazlasını aramadı. Dış mekanlar için fona yansıtılan dijital uygulama akıllıcaydı, ayrıca oyuna apayrı bir renk katmış. Benim duyduğum izleyici yorumlarındaki olumsuzluk genelde süreye dairdi. Benzer şekilde ben de 100 dakika kadar süren tek perdelik oyunda bazı sahnelerin daha kısa tutulmasını dilerdim. Haricen, izlediğim oyundan beklentim karşılanmış olarak ayrıldım.
Başarılı bir sinemacı tiyatro sahnesinde neler yapmış, kimlerle ve nasıl yapmış? Bence izlemeye değer. Derinlikli metin, incelikli bir reji, çok başarılı ve birbirine uyumlu Erdem Şenocak ve Cem Yiğit Üzümoğlu performansı, onları besleyen rollerde Derya Karadaş ve Gökhan Yıkılkan’ın olduğu bir oyun. Yolları açık, alkışları bol olsun.
Oyunun Künyesi Eser: Fyodor Dostoyevski Yöneten ve Uyarlayan: Emin Alper Yapımcı: Nisan Ceren Özerten Sahne Tasarımı: Deniz Göktürk Kobanbay Işık Tasarımı: Ahmet Sesigürgil Ses Tasarımı: Okan Kaya Yardımcı Yönetmen: Ömer Güneş AI Artist: Deniz Savaş Ertan Oyuncular: Cem Yiğit Üzümoğlu, Erdem Şenocak, Derya Karadaş, Gökhan Yıkılkan Tür: Dram Seanslar
