Bir Terennüm iç ısıtan, etkileyici ve çok samimi bir oyundu. İki ana karakter üzerinden ilerleyen oyunda iki karakterin de yaşlı ve genç hallerini çok yumuşak ama net geçişlerle izliyoruz. Babanne-torun ve torunun dede hali ile dede-torun ilişkisini oyun boyunca kederli bir kahkahayla izledim diyebilirim. Babanne ve dedenin kafası gidip gelirken ortaya çok komik an’lar çıkıyor, bir o kadar da anıların tatlı ağırlığı çöküyor üstümüze. Oyunun içine çok hızlı ve doğrudan girebiliyorsunuz fakat oyun, yapısı ve kendine has dinamiği ile sizi yavaşlatıp akışa bıraktırıyor. Oyun tek perde 70 dakika fakat kendinizi akışa bıraktığınızda zaman algınızı bir kenara koyarak bitmesini istemeyeceğiniz keyifli bir seyre dönüşüyor. Türü trajedi & dram & komedi , hepsini an ve an hissedebileceğiniz bir oyun.
Karakterlerin derinliğini ve hikaye akışını, yaşlılık hallerindeki gitgelleriyle anlamaya çalışmak çok eğlenceliydi. Hikayeleri kafanızda size tamamlatan yazar Firuze Engin ve yönetmen Gülhan Kadim izleyiciye bulmaca çözdürüp ve yapboz oynatıyor adeta. Bu bağlamda karaterlerin ve hikayelerin tamamını hayal gücünüzle tamamlıyorsunuz.
Biraz teknik detaya inersek iki oyuncunun da bedensel, sözsel ve duygusal olarak yaşlıdan gence, gençten yaşlıya geçiş hızı deneysel ve tatmin eden bir tecrübe sunuyor izleyiciye. Özellikle ışık ve sesin öncülüğündeki değişim anları çok başarılıydı. Anlık, saniyelik değişimler ile bambaşka bir yaş ve karakter sunabilen Tolga İskit ve İpek Türktan oyunculuğundan bahsetmeden geçemem. Tolga İskit hayranlığımdan Kalabalık Dua’sında bolca bahsetmiştim, Çemberin Anası oyunundan sonra da daha ne kadar şaşırtabilir derken, Bir Terennüm ile bir kez daha oyunculuğuna ve sesine hayran kaldım. İpek Türktan’ın doğal ve samimi oyunculuğuyla duygudan duyguya sürüklendik, rollercoaster efekti için doğru adreslerden biri daha. Terennüm yani mırıldanma ile oyun boyu kulaklarımızın pası silindi diyebilirim dinlediğim her şey nostaljik bir aile tablosu oluşturdu ve hissettirdi. Oyunculuklar, akış, hikaye ve duyguların yerinde yüzleştirmesiyle bayıldığım bir oyun oldu, çok öneririm.
Oyunun Künyesi Oyuncular:İpek Türktan, Tolga İskit Yazar: Firuze Engin Yönetmen: Gülhan Kadim Sahne Tasarım: İlayda Saran Işık Tasarım: İsmail Sağır Müzik: Burçak Çöllü Yardımcı Yönetmen: İbrahim Arıcı Reji Asistanı: Selin Erdoğan, M. Burak Dikilitaş Koordinatör: Büke Akşehirli Süpervizör: Şebnem Sönmez Süre: 1 Perde / 70 dak Topluluk: Orchestra Theatre Tür: Dram-Komedi Seanslar Afiş
İstanbul Belediye Konservatuvarı'nda tiyatro bölümünü ve Devlet Güzel Sanatlar Akademisi resim bölümünden mezun oldu. Akademideki arkadaşları ile birlikte 'Akademi Tiyatrosu' adıyla bir tiyatro grubu kurdu ve oyunlar hazırladı. Şair Attilâ İlhan'ın kızkardeşi, sinema sanatçısı Sadri Alışık'ın eşi ve oyuncu Kerem Alışık'ın annesidir. 2014'te geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti.
Türk tiyatrosunun batılı anlamda kurucusu olarak kabul edilen Muhsin Ertuğrul, sinema alanında da Türkiye'de ilk önemli katkıları gerçekleştirmiş; 1922-1939 yılları arasında Türkiye’de film yapan tek kişi olmuştur. Ailesi, sahneye çıkmasına karşı çıktığı için baba evinden ayrıldı ve tiyatro eğitimi için Paris'e gitti. Çağdaş Türk tiyatrosunun temelini atan ve geliştiren Muhsin Ertuğrul'a 23 Nisan 1979'da Ege Üniversitesi'nce fahri doktor payesi verildi. Sanatçı, ünvanını almak ve sanat yaşamının 70. yıl kutlamalarına katılmak üzere gittiği İzmir'de 29 Nisan günü kalp krizi sonucu hayatını yitirdi.
Tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu, şair ve eğitmen. Müjdat Gezen Sanat Merkezi'ni kurmuştur. Sahneye ilk kez Hırka-i Şerif İlköğretim Okulu'nda ilk piyesinde çıktı. Aynı yıl 'Doğan Kardeş' çocuk dergisinde şiirleri yayımlandı. Yine bu yıllarda İstanbul Radyosu Çocuk Kulübü'nde mikrofonla tanıştı. Müjdat Gezen aynı zamanda şair. 74 adet şiirden oluşan 'Şiirim Geldi Bırakın Beni' isimli bir albümü var. Albümde kendisiyle birlikte Savaş Dinçel, Mustafa Alabora, Perran Kutman, Ali Poyrazoğlu, Rutkay Aziz ve Sunay Akın gibi isimler yer alıyor.
Sahneye çıkan İlk Türk kadın oyuncudur. 'Yamalar' adlı oyunda, Emel rolü ile ilk kez sahneye çıktı. Asıl ismi Afife olan sanatçı, bu oyunda 'Jale' takma ismini kullanmış ve daha sonraları Afife Jale adıyla anılmaya başlanmıştır. Tiyatro kursları için açılan sınavı kazandı. Müslüman kadınların sahneye çıkmasının yasak olduğu dönemde, Darülbedayi (konservatuvar olarak açıldıktan sonra okul tanımından çıkıp bir tiyatro topluluğuna dönüşen; halen İstanbul Şehir Tiyatroları adıyla varlığını sürdüren sanat kurumu), Müslüman kadınların sadece kadınlara özel gösterilerde oynayacakları gerekçesiyle bünyesine almıştı. 1997’den beri sanatçının anısına Yapı Kredi tarafından 'Afife Tiyatro Ödülleri' düzenlenmektedir. Son yıllarını yatırıldığı Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nde geçirdi ve orada vefat etti.
Sahneye ilk defa Galatasaray Lisesi’nde ortaokul öğrencisi iken çıktı. Robert Koleji'nden mezun oldu. Küçük yaşlarda geçirdiği bir kaza sonucu sol ayağı sakatlandı. Tiyatro eğitimini ABD’de Yale Üniversitesi’nde aldı. 'Papaz Kaçtı' komedisi ile Dormen Tiyatrosu’nu kurdu. Türkiye’de sahnelenen ilk müzikal olarak bilinen 'Sokak Kızı İrma'yı sahneledi. Halkla ilişkiler alanında dünyaca tanınan bir isim olan Betül Mardin ile evlenmiş, sekiz yıl süren bu evliliğinden Ömer adlı bir oğlu dünyaya gelmiştir. Sanatçı hala tv yapımcılığı ve diğer kişisel gelişim dersleri verilmektedir.
Babası Selanik doğumlu bir Türk bürokratı, annesi ise Boşnaktır. Üniversitede kısa bir süre hukuk fakültesinde, daha sonra ise filoloji, felsefe, psikoloji ve sanat tarihi bölümlerinde okudu; ancak hiçbirinden mezun olmadı. İlk kez Dormen Tiyatrosu'nda oyunculuğa başlamış olan sanatçı, bir çok sinema filminde de rol almıştır. 48. Altın Portakal Film Festivali'nde 'Yaşam Boyu Onur Ödülü' aldı. Son yıllarda 'Ezel' adlı dizide oynayan sanatçı, 2013'te kalp krizi sonucu 77 yaşında hayata gözlerini yumdu.
İlk kez 1964'te Ankara Devlet Tiyatrosu'nda sahneye çıktı. Eski eşi Oya Başar ile birlikte 'Güzel ve Çirkin' ve 'Sefiller' adlı oyunları sergiledi. 1998 yılında 33. Türkiye Hükûmeti'nde Kültür Bakanlığının vermeye başladığı Devlet Sanatçısı unvanına layık görülmüştü, ama bu ünvanı Nisan 2015'te geri alınmıştır. Her zaman dik duran ve politik mizahın öncüsü olan sanatçı, Beykent Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nde öğretim üyeliği yapmıştır. Kırca 2015 yılında yakalandığı karaciğer kanseri hayata veda etmiştir.
