Karacaoğlan derler benim adıma
Körpem gelir benim ilen yadıma
Sevdiğimle ermek için murada
Zaman ver hey güzel Allah, zaman ver
Binboğa Dağları’nın zirvesine yakın bir yaylada, yaz tatiline erken girmiş ailesiyle yaylaya çıkmış bir çocuk, daha aşağıda kalan Tekir Yaylası’na doğru kıvrıla kıvrıla ilerleyen siyah asfaltta akıp giden kamyonları sayıyor. Aşağılardaki kavurucu sıcak, burada rakıma ve sarı çamlara yenik düşüp tatlı bir serinliğe dönüyor. Dilinde dedesinden duyduğu bir türküyü mırıldanıyor. Dedesi de dedesinden duymuştur; muhtemelen o da dedesinden. Feke’de, Ahırdağı’nda, Değirmendere’de, Döngel’de, Bertiz’de, Zorkun’da, Bolkar’da, Göksun’da, hasılı tüm Çukurova’da ve çevresinde birkaç yüzyıldır Karacaoğlan türküleri söylenir, hikâyeleri anlatılagelir.
Sivas Devlet Tiyatrosu, Dinçer Sümer Hoca’nın kaleme aldığı eseri, Boğaçhan Sözmen rejisiyle 2022 yılında seyirciyle buluşturdu. İsmail Tütüncü’nün sesi ve oyunculuğuyla hayat verdiği Karacaoğlan’a; sevdiceği Sanem, annesi Güllüce Hatun; Yeşilçam’da bir karşılığı olsa Erol Taş diyeceğimiz Barakoğlu; karşısında Kadir Savun diyebileceğimiz kalender Delice Yunus; Barakoğlu’nun sinsi yeğeni Kemter; adaletli İnce Ağa; Türkmen beyleri ve kadınları eşlik ediyor.
Tabiat tasvirleri, Türkmen kadının anlattıkları, halk inanışları, dönemin kıyafetleri, konar-göçerlerle yerleşikler arasındaki çatışmalar… Özetle, akademik hayatın sıkıcılığında neredeyse bir dönem dersi olarak anlatılan konuların güzel bir özeti sahneleniyor.
Bir temenni olarak söylemek isterim ki, bu oyunu tarih, edebiyat, Türkoloji vb. bölümleri okuyan öğrencilerin her dönem seyretmesini isterdim. Oyun, bir sezon oynadıktan sonra festivallere gitmek için dekor ve süre kısıtlamasına giderek yurt dışında da sahnelendi, ödül de aldı. Daha sonra revize edilmiş haliyle tekrar Sivas seyircisine “merhaba” dedi. İyi de oldu. Ama kişisel tercihim, oyunun ilk uzun versiyonunu izlemekten yana.
Karacaoğlan’ın tam olarak kim olduğu edebiyat araştırmacılarının konusu; ama rivayetlerden birinde adının İsmail olması şirin bir tesadüf olmuş. Her ne kadar afişte Karacaoğlan’ı göremesek de sahnede, oyunculuğu ve sesiyle hakkını vererek Sivas seyircisinin gönlünde yerini aldığına şüphe yok.
Malumunuz, artık sezon kapanıyor. Yeni sezonda oyunun devam edip etmeyeceğini bilemiyorum. Temennim, devam etmesi. Çünkü bu tür oyunlar, yetmişli yaşlarında bir köylünün de, bir gencin de kendinden bir şeyler bulabileceği türden. Sanat yönetimi sadece alkışları duyup duyurmakla değil, seyirciden gelen eleştiri ve taleplere de biraz duyarlı olmalı diye düşünüyorum. Karar elbette kendilerinin. Ama uzun vadede gerçek takdir, seyircinindir.
Yeni sezonda oyun devam etse de etmese de tadilata gireceği söylenen Atatürk Kültür Merkezi’nde sahnelenen güzel oyunlar arasında yerini aldı diye düşünüyorum.
Karacaoğlan, bazen bir yaylada, bazen bir konser salonunda, bazen tiyatro sahnesinde türküsünü söylemeye devam eder. Delice Yunuslara, İnce Ağalara selam olsun!
Oyunun Künyesi
Yazan Dinçer Sümer
Yöneten Boğaçhan Sözmen
OYUNCULAR:
Barakoğlu Muhammed İnanç Keteci
Kemter Furkan Burak Işıkdemir
Delice Yunus Emin Köksal Taşçioğlu
1. Türkmen (Eşref Dayı) / İnce Bey Turgut Yalçın
2. Türkmen Özge Tepe
Karacaoğlan İsmail Tütüncü
Sanem Çağla Nefesoğlu Kesiç
Güllüce Hatun Nilhan Nimet Öğütcen Topal
Türkmen Köylüler Tayfun Cingiler, Muammer Çağatay Keser, Muhammed Özkan, Samet Evsen, Semiha Gürlevük, Belgin Ünlü, Merve Kozan, Burcu Baytekin, Gizem Hatun Karakurt, Halishan Yiğiter, Mutlu Çelik, Mesut Elbay, Ali Can Boz, Zeliha Ece Ubuz
Müzisyenler
1. Bağlamacı Halishan Yiğiter
2. Bağlamacı Ahmet Ubuz
Dekor Tasarımı Cenk Oral
Kostüm Tasarımı Harika Derya Yücel
Işık Tasarımı İzzettin Biçer, Ahmet Ubuz
Müzik Musa Göçmen
Koreografi Gülben Çay
Asistan Semiha Gürlevük
Sahne Amiri Erkan Canli
Kondüvit Oğuzhan Terazi
Işık Kumanda Erdem Yalçın
Suflöz Sevinç Aral Sipahi
Dekor Sorumluları Hasan Kayış
Aksesuar Sorumluları Harun Afacan, Nazime Erdem
Terzi Türkan Gül
Perukacı Hülya Gültemür
Topluluk: Sivas Devlet Tiyatroları
Tür: Trajedi, Dram, Uyarlama
Seanslar
Afiş
