Kesinlikle 90 dklık bir oyun içinde bir kere bile düşmeyen enerjisi ve performansı için Hakan Emre Ünal’ı tebrik ederim. zor bir çalışma. hem konuşma hızı yüksek bir karakter hem de farklı karakterler inşa ederken de birbirine benzetmeden yol alabilmek çok çalışmanın başarısı olsa gerek. oyuna, karaktere çok iyi hazırlandığı çok net.
Aidiyet kavramının çokça sorgulandığı bir metin. Yusuf Umut insanda birçok farklı duyguyu tetikliyor. Güvenilir değil ama üzüldüğümüz bir karakter. Kalbinin iyi olduğuna inandığımız insanlardan. ama girdiği her kabın şeklini alan bir adam. dede evindeki kalıba girmek istemiyor ama gittiği her yerde bir kalıba giriyor. Ninayla onun öğretilerini yaşıyor, Miraçla farklı. Kendini bulma yolculuğunda çok fazla şekilden şekile giriyor aslında. bazı tekrarların oyunun dinamiğini üst seviyeye taşıdığına inanıyorum.
Çekyatla yapılmak istenen sanırım bu. ancak burada izleyici olarak “çekyat” beni biraz boğdu. çok sık tekrarlanması sanırım ilgimi kaybetmeme sebep oldu. ama bunun dışında “noo / edebiyat / sıkıntı yok kanka” çok tatlı etkiler yarattı. Dirmitle olan benzetmelere katılıyorum. bu belki biraz cümle kalıplarının tekrarı biraz müzikle kurulan bağdan kaynaklı olabilir. ama dirmit kadar duygudan duyguya sürüklendim mi? Hayır. Dirmit’in hikayesinde ağlarken kahkaha atmışlığım var. Bu benzetmelerin yapıldığını duyup gittiğim için bende biraz önyargı yaratmış olabilir. Ama sadece müzik ve tekrarlanan cümle kalıpları bir benzetme olabilir. Onun dışında benzediğini düşünmüyorum.
Metinle ilgili bence bazı yerlerde kopukluk mevcut. Benim için Miraçla son konuşma sahnesi bir halüsinasyon muydu gerçek miydi çok karıştı. Askerlik konusu da aynı şekilde çokça koptuğum sahnelerden biriydi. bundan kaynaklı oyun uzun mu? bence evet.
Oyunda en iyi sahne benim için ezan sahnesiydi. Zaten oyun ortasında alkış getiren yerdi. Tek kelimeyle helal olsun.
Kısaca oyunculuk anlamında fazlasıyla başarılı ama metin anlamında biraz güçsüz bir oyun olduğunu düşündürdü.
Yolu açık olsun.
Oyunun Künyesi Oyuncular:Hakan Emre Ünal Yazar:Alis Çalışkan, Hakan Emre Ünal Yönetmen: Nezaket Erden, Ayşe Draz Dekor:Ayça Bildik Afiş Tasarım:Kardelen Akça Müzik:TurkodiRoma Işık:Muhammed Ali Dönmez Asistan: Çağla Yağmur Doğan Süre: 1 Perde / 90 dak Topluluk: Tiyatro Hemhâl Tür: Dram Seanslar Afiş
