Kumbaracı50, Shakespeare‘in 16.yy sonunda yazdığı trajedi/komedi oyunu “Venedik Taciri”ni, İsmail Sağır uyarlama ve rejisi ile sahneler, adına da “Öteki Venedik Taciri” der. Bana da bu akşam, sezonu bitirmeden oyunu keyifle izlemek düştü.
Olay özeti nedir? Bassanio, zengin mirasçı Portia ile birlikte olabilmek için gereken parayı tüccar arkadaşı Antonio’dan ister. Bütün gemileri seferde olan Antonio, parayı, sürekli hakaret yağdırdığı Yahudi tefeci Shylock’tan ister. İkili bir sözleşme düzenler; Shylock parayı verecektir ancak borcun zamanında ödenememesi durumunda, kendisine gösterilen tavrın acısını çıkartmak ister gibi, Antonio’nun 500 gr kadar etini kesecektir.
İşler, Antonio’nun gemilerinin dönemeyişiyle değişir, tüccar tefeciye borcunu ödeyemez. Bu süreçte kızının (uyarlamada tefecinin oğlu var) da evi terk etmesiyle hiddeti artan Shylock, sözleşmede yazdığı şekilde hakkını ister. İş mahkemeye taşınır. Bassanio’nun kılık değiştiren sevgilisi Portia davanın avukatı olur. Sözleşmede sadece et yazıldığı, kan ifadesi geçmediği için, Shylock kan dökmeden hakkı sayılan eti almalıdır hükmü verilir. Eğer kan akarsa, dökülenin bir Hristiyan kanı olması sebebiyle Shylock’un tüm mal varlığına el konulacaktır. Shylock hakkından vazgeçmek durumunda kalır. Ancak bu sefer de bir Hristiyan’ın canına kast etmekle suçlanır ve alacağı cezaya dair karar hakkı Antonio’ya bırakılır. İşin finalinde Antonio, Shylock’u, Hristiyan olması şartıyla affeder.
Oyunda; Hristiyan olmayanlara yönelik tavır, kadına bakış, adalet sistemi gibi konular özelinde dönemin gerçeklerine eleştiri getiriliyor. İsmail Sağır, yorumunu linç kültürü üzerinde temellendirerek, dünyanın, ülkenin tüm ötekilerini düşünmemizi sağlayacak şekilde yapmış.
Orijinal eserde Shylock’un kızı varken, İsmail Sağır kızın yerine neden bir erkek evlat koymak istedi bilemiyorum. Başka tuşlara dokunma ihtimalinin, vermek istediği ana mesajlardan kopuşa yol açacağını mı düşündü acaba?
Birkaç aksesuar hariç, oyundaki dekorsuzluk hoşuma gitti. Kumbaracı50‘nin doğal dekoru olan kolonlar eşliğinde salt metne, oyuna, oyunculara odaklandım. Bu odak hali, bana hitap etmeyen kostümlere de takılmamamı sağladı.
Tarafların olduğu oyunlarda izleyici olarak, size göre haklı olanın peşine düşüyorsunuz. Zihin konforumu kaçıran oyunları sevsem de dengelerin değiştiği bu oyunda taraf olmaya çalışmanın zihnimi yorma ihtimalinden sıyrılarak izledim oyunu. Bu bana ayrı bir seyir keyfi verdi. Önümüzdeki sezon da devam edeceğini düşündüğüm, dahası istediğim bu oyun dilerim ki pek çok kişiye ulaşır.
Oyunun Künyesi
Yazan: William Shakespeare
Uyarlayan, Yöneten: İsmail Sağır
Dramaturg: Sinem Özlek
Sahne Düzeni ve Işık Tasarımı: İsmail Sağır, Yiğit Sertdemir
Müzik: Emrah Can Yaylı
Kostüm Tasarım: Efe Arslan
Reji Asistanı: İlayda Ulcaylı, Derin Tuncel, Sena Canbazoğlu
Dış Göz: Gülhan Kadim
Afiş Tasarımı: Aygen İncel
Fotoğraflar: Ali Güler
Bülent Bozkurt, Zeynep Avcı çevirilerinden yararlanılmıştır.
Oynayanlar:
Çağdaş Tekin, Deniz Danışoğlu, İbrahim Arıcı, İsmail Sağır, İpek Türktan, Tuğra Can Bıçak, Yiğit Sertdemir
Candan Seda Balaban, Meriç Rakalar ve Murat Kapu'ya teşekkür ederiz.
Topluluk: Kumbaracı50
Tür: Trajedi, Dram
Seanslar
Afiş
