Eleni ve Gül oyunundan hareketle…
Bir bekleyişin, belki de bir direnişin hikayesidir Tatavlada Son Dans.
Haberdar olduğum ilk andan beri konusu ve oyuncuları itibariyla beni çok meraklandıran, beklentimi yükselten bir oyun olmuştu Tatavla’da Son Dans. Yüksek beklentimi karşılayan temel unsur başarılı oyunculuklar oldu.
6-7 Eylül olayları üzerine temellendirilen hikayede o dönem yaşanan dramın izleri yer yer “tanık ağzından aktarılan” belgesel diline bürünürken, sıklıkla neşeli anılarla dengelenmeye çalışılan bir oyun olmuş. Ancak bu bende, dengeden ziyade dramın ritmini bozan bir algı yarattı. Eser sahiplerinin tercihi elbette, ne denebilir:)
Tarihi gerçeklik yapısı taşıyan oyunların fonuna yansıtılan dijital unsurlar oyunun etkisini yükseltir hep. Burada da o amaçlanmış ancak dekor yapısı ve dekorun fondaki perdeye engel teşkil etmesi nedeniyle bu uygulama bende umulan etkiyi bırakamadı. Oysa özellikle finaldeki yazılı aktarımlar çok mühimdi.
Başarılı örnekleri olsa da, bazen sahne, şartlar bunu gerektirse de mikrofon ile oynanan oyunlara hala ısınabildiğimi söyleyemem. Hele ki sahnede böyle iki gümbür gümbür oyuncu varken.. Bu oyun özelinde seste biraz daha iyileştirme yapılmasını dilerim. Bilhassa fonda müzik varken oyuncuların sesini duymada sıkıntılar var.
Yakın dönem ülke tarihimizde derin izleri olan olaylardan biri, benim de şahsen ilgimi çeken konulardan. Oyunculuğun oyunu yükselttiği bir oyun olmuş. Bravo Sumru Yavrucuk ve Deniz Çakır.
Emek sahiplerine teşekkürler.
Oyunun Künyesi Yazan: Şaban Ol Yöneten: Berfin Zenderlioğlu Uyarlayan: Sumru Yavrucuk Dramaturji: Berfin Zenderlioğlu, Sumru Yavrucuk, Oynayanlar: Deniz Çakır, Sumru Yavrucuk Sahne Tasarımı: Serkan Kavurt Işık Tasarımı: Alev Topal Müzik: Batuhan Parlak “Erkekler” Şarkısı: Çiğdem Erken Foto: Fethi Karaduman Reji Asistanları: Arda Yeşillikçi, Merve Akpınar Video Tasarım: Kardelen Ezgi Yıldız Afiş: Dilek Seferoğlu Yapım: Sumru Yavrucuk Organizasyon: Hasan Özkaya Organizasyon Tür: Trajedi-Dram Seanslar Afiş
Bu oyuna çok hevesle gittim çünkü Sumru Yavrucuk hayran olduğum bir sanatçı, 6-7 Eylül olayları da hep ilgimi çeken, çok okuduğum bir konu. Maalesef oyun tam bir hayal kırıklığı oldu. Bir kere konu bütünlüğü zayıf, verilmek istenen mesaj karmaşa, seyirciyi çekme yönü zayıf bir oyun. En fazla eleştirim de Sumru Yavrucuk imajımın zedelenmesine sebep oldu. Tamamen küfür ve erotik konuşmalarla seyircinin dikkati çekilmeye çalışılmış. Ancak o kadar amiyane küfür be açık erotizm oyunun çıtasını düşürmüş, pespayeleştirmiş. Ben Sumru Yavrucuk gibi bir sanatçıya yakıştıramadım. Bu kadar galiz küfür kendilerinin de oyunun sarıcılığına güvenmediklerini gösteriyor. Oyunun teması olan 6-7 Eylül konusu bir köşede atılı kaldı, vurgulanmadı, işlenmedi. Küfür ve siyasi mesajlar konuyu yuttu. Ben o konuda çok okumuş ve bilgi sahibi olduğuma inanmış biri olduğum halde oyunun 6-7 Eylül olayları ile ilgisini görebilmek için bayağı kendimi zorladım. Yani mümkün olsa önceden bir fragman falan izleyebilseydim gitmezdim.