Eleni ve Gül oyunundan hareketle…
Bir bekleyişin, belki de bir direnişin hikayesidir Tatavlada Son Dans.
Haberdar olduğum ilk andan beri konusu ve oyuncuları itibariyla beni çok meraklandıran, beklentimi yükselten bir oyun olmuştu Tatavla’da Son Dans. Yüksek beklentimi karşılayan temel unsur başarılı oyunculuklar oldu.
6-7 Eylül olayları üzerine temellendirilen hikayede o dönem yaşanan dramın izleri yer yer “tanık ağzından aktarılan” belgesel diline bürünürken, sıklıkla neşeli anılarla dengelenmeye çalışılan bir oyun olmuş. Ancak bu bende, dengeden ziyade dramın ritmini bozan bir algı yarattı. Eser sahiplerinin tercihi elbette, ne denebilir:)
Tarihi gerçeklik yapısı taşıyan oyunların fonuna yansıtılan dijital unsurlar oyunun etkisini yükseltir hep. Burada da o amaçlanmış ancak dekor yapısı ve dekorun fondaki perdeye engel teşkil etmesi nedeniyle bu uygulama bende umulan etkiyi bırakamadı. Oysa özellikle finaldeki yazılı aktarımlar çok mühimdi.
Başarılı örnekleri olsa da, bazen sahne, şartlar bunu gerektirse de mikrofon ile oynanan oyunlara hala ısınabildiğimi söyleyemem. Hele ki sahnede böyle iki gümbür gümbür oyuncu varken.. Bu oyun özelinde seste biraz daha iyileştirme yapılmasını dilerim. Bilhassa fonda müzik varken oyuncuların sesini duymada sıkıntılar var.
Yakın dönem ülke tarihimizde derin izleri olan olaylardan biri, benim de şahsen ilgimi çeken konulardan. Oyunculuğun oyunu yükselttiği bir oyun olmuş. Bravo Sumru Yavrucuk ve Deniz Çakır.
Emek sahiplerine teşekkürler.
Oyunun Künyesi Yazan: Şaban Ol Yöneten: Berfin Zenderlioğlu Uyarlayan: Sumru Yavrucuk Dramaturji: Berfin Zenderlioğlu, Sumru Yavrucuk, Oynayanlar: Deniz Çakır, Sumru Yavrucuk Sahne Tasarımı: Serkan Kavurt Işık Tasarımı: Alev Topal Müzik: Batuhan Parlak “Erkekler” Şarkısı: Çiğdem Erken Foto: Fethi Karaduman Reji Asistanları: Arda Yeşillikçi, Merve Akpınar Video Tasarım: Kardelen Ezgi Yıldız Afiş: Dilek Seferoğlu Yapım: Sumru Yavrucuk Organizasyon: Hasan Özkaya Organizasyon Tür: Trajedi-Dram Seanslar Afiş
İstanbul Belediye Konservatuvarı'nda tiyatro bölümünü ve Devlet Güzel Sanatlar Akademisi resim bölümünden mezun oldu. Akademideki arkadaşları ile birlikte 'Akademi Tiyatrosu' adıyla bir tiyatro grubu kurdu ve oyunlar hazırladı. Şair Attilâ İlhan'ın kızkardeşi, sinema sanatçısı Sadri Alışık'ın eşi ve oyuncu Kerem Alışık'ın annesidir. 2014'te geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti.
Türk tiyatrosunun batılı anlamda kurucusu olarak kabul edilen Muhsin Ertuğrul, sinema alanında da Türkiye'de ilk önemli katkıları gerçekleştirmiş; 1922-1939 yılları arasında Türkiye’de film yapan tek kişi olmuştur. Ailesi, sahneye çıkmasına karşı çıktığı için baba evinden ayrıldı ve tiyatro eğitimi için Paris'e gitti. Çağdaş Türk tiyatrosunun temelini atan ve geliştiren Muhsin Ertuğrul'a 23 Nisan 1979'da Ege Üniversitesi'nce fahri doktor payesi verildi. Sanatçı, ünvanını almak ve sanat yaşamının 70. yıl kutlamalarına katılmak üzere gittiği İzmir'de 29 Nisan günü kalp krizi sonucu hayatını yitirdi.
Babası Selanik doğumlu bir Türk bürokratı, annesi ise Boşnaktır. Üniversitede kısa bir süre hukuk fakültesinde, daha sonra ise filoloji, felsefe, psikoloji ve sanat tarihi bölümlerinde okudu; ancak hiçbirinden mezun olmadı. İlk kez Dormen Tiyatrosu'nda oyunculuğa başlamış olan sanatçı, bir çok sinema filminde de rol almıştır. 48. Altın Portakal Film Festivali'nde 'Yaşam Boyu Onur Ödülü' aldı. Son yıllarda 'Ezel' adlı dizide oynayan sanatçı, 2013'te kalp krizi sonucu 77 yaşında hayata gözlerini yumdu.
Sahneye çıkan İlk Türk kadın oyuncudur. 'Yamalar' adlı oyunda, Emel rolü ile ilk kez sahneye çıktı. Asıl ismi Afife olan sanatçı, bu oyunda 'Jale' takma ismini kullanmış ve daha sonraları Afife Jale adıyla anılmaya başlanmıştır. Tiyatro kursları için açılan sınavı kazandı. Müslüman kadınların sahneye çıkmasının yasak olduğu dönemde, Darülbedayi (konservatuvar olarak açıldıktan sonra okul tanımından çıkıp bir tiyatro topluluğuna dönüşen; halen İstanbul Şehir Tiyatroları adıyla varlığını sürdüren sanat kurumu), Müslüman kadınların sadece kadınlara özel gösterilerde oynayacakları gerekçesiyle bünyesine almıştı. 1997’den beri sanatçının anısına Yapı Kredi tarafından 'Afife Tiyatro Ödülleri' düzenlenmektedir. Son yıllarını yatırıldığı Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nde geçirdi ve orada vefat etti.
Tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu, şair ve eğitmen. Müjdat Gezen Sanat Merkezi'ni kurmuştur. Sahneye ilk kez Hırka-i Şerif İlköğretim Okulu'nda ilk piyesinde çıktı. Aynı yıl 'Doğan Kardeş' çocuk dergisinde şiirleri yayımlandı. Yine bu yıllarda İstanbul Radyosu Çocuk Kulübü'nde mikrofonla tanıştı. Müjdat Gezen aynı zamanda şair. 74 adet şiirden oluşan 'Şiirim Geldi Bırakın Beni' isimli bir albümü var. Albümde kendisiyle birlikte Savaş Dinçel, Mustafa Alabora, Perran Kutman, Ali Poyrazoğlu, Rutkay Aziz ve Sunay Akın gibi isimler yer alıyor.
İlk kez 1964'te Ankara Devlet Tiyatrosu'nda sahneye çıktı. Eski eşi Oya Başar ile birlikte 'Güzel ve Çirkin' ve 'Sefiller' adlı oyunları sergiledi. 1998 yılında 33. Türkiye Hükûmeti'nde Kültür Bakanlığının vermeye başladığı Devlet Sanatçısı unvanına layık görülmüştü, ama bu ünvanı Nisan 2015'te geri alınmıştır. Her zaman dik duran ve politik mizahın öncüsü olan sanatçı, Beykent Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nde öğretim üyeliği yapmıştır. Kırca 2015 yılında yakalandığı karaciğer kanseri hayata veda etmiştir.
Sahneye ilk defa Galatasaray Lisesi’nde ortaokul öğrencisi iken çıktı. Robert Koleji'nden mezun oldu. Küçük yaşlarda geçirdiği bir kaza sonucu sol ayağı sakatlandı. Tiyatro eğitimini ABD’de Yale Üniversitesi’nde aldı. 'Papaz Kaçtı' komedisi ile Dormen Tiyatrosu’nu kurdu. Türkiye’de sahnelenen ilk müzikal olarak bilinen 'Sokak Kızı İrma'yı sahneledi. Halkla ilişkiler alanında dünyaca tanınan bir isim olan Betül Mardin ile evlenmiş, sekiz yıl süren bu evliliğinden Ömer adlı bir oğlu dünyaya gelmiştir. Sanatçı hala tv yapımcılığı ve diğer kişisel gelişim dersleri verilmektedir.
