Verona’nın iki düşman ailesi; Capulet ve Montegue aileleri. Shakespeare’in, sadece İngiliz edebiyatının değil, dünyaya mâl olmuş eseri “Romeo ve Juliet” bu iki ailenin birbirine aşık olan gençlerinin trajik hikayesini anlatmaktadır.
Düzenlenen bir maskeli baloda Kont Paris, Lord Capuletin kızı Jüliet’e talip olmak üzere gelir. Aynı baloda, daha önce Capuletlerin yeğeni Rosaline’e duyduğu ilgisine karşılık bulamamış olan Monteguelardan Romeo da vardır. Bu, Romeo ve Juliet’in aşkının fitilinin yakıldığı akşamdır.
Bu aşk gizli devam ederken, Juliet’in kuzeni Tybalt, Romeo’nun baloya gizlice geldiğini öğrenir. Bunun üzerine Tybalt Romeo’yu düelloya davet eder. Çıkan kavgada Tybalt’ı öldüren Romeo sürgüne gönderilir.
Ailesi tarafından Kont Paris ile evlendirilmek istenen Juliet çareyi, Romeo’nun sırdaşı keşiş Laurence’e danışmakta bulur. Keşiş, Juliet’e, onu 40 saat ölü gibi gösterecek olan bir iksir verirken Romeo’ya da olanları anlatan bir mektup gönderir. İksiri içtikten sonra öldüğü düşünülen Juliet’i defnederler. Mektup kendisine geç ulaştığı için Juliet’in gerçekten öldüğünü düşünen Romeo zehir alarak Verona’ya gider.
Juliet’in mezarı başında Paris ile karşılaşan Romeo ettikleri kavga neticesinde Paris’i öldürür, sonra da zehri içerek ölür. Keşişin mezar başına gelerek uyandırdığı Juliet, Romeo’nun öldüğünü görünce, Romeo’nun hançeri ile kendisini öldürür.
Tüm olayların tanığı olan keşiş olanları ailelere anlatır. İki aşığın trajik sonu, düşman ailelerin barışmasına vesile olur.
Shakespeare‘in dünyaca ünlü eseri “Romeo ve Juliet” tiyatro tarihinde pek çok uyarlama gördü. Nos Tiyatro çatısı altında sahnelenen, Esra Bağışgil yazım ve rejisi ile uyarlanan “Verona Çıkmazı” da bunlardan biri. Hikaye, farklı kılık ve kimliklere bürünen bir “Anlatıcı” üzerinden aktarılıyor. Bu aktarımda, orijinal hikayeden sapmaları görmek mümkün.
Anlatıcı’nın yanı sıra orijinal eserden Romeo, Juliet, Paris, Rosaline, Tybalt karakterlerini gördüğümüz oyunun, afişinden kostümüne, 90’lar temalı müziklerinden ışık uygulamasına, oyuncuların bitmek bilmez enerjisinden, metindeki absürtlüklere kadar çok renkli ve neşeli bir yapısı var.
Klasiklerin, klasik uyarlamasını seven izleyiciler oyuna eleştiren yaklaşabilir. Ancak benim gibi, sahne üzerinde yeniliğe açık izleyiciler için tatminkar bir sonuç vaad ediyor oyun.
2 perde yaklaşık 2 saat süren oyunda beni oyuna bağlayan birincil unsur oyunculuklar, özellikle de Anlatıcı rolündeki Adem Yılmaz oldu. Önde oturduğum için detaylarını görme fırsatım olan kostümleri çok beğendim. Canlı performe edilen, konuya denk düşürülmüş 90ların popüler şarkılarından oluşan müzik seçimleri oyuna ayrı bir espri katmış.
“Böylesi bir klasikten, üstelik de bir trajediden nasıl neşeli, keyifli çıkılır?” sorusunun cevabı oyunda saklı. Yeni sezonda da yılları açık, alkışları bol olsun.
Oyunun Künyesi
Yazan & Yöneten: Esra Bağışgil
Yardımcı Yönetmen: Aslı Samat
Hareket Düzeni: Taner Güngör
Müzik Direktörü & Korrepetitör: Beste Gül Çınar
Müzik Tasarım: Toygun Tosunoğlu
Dekor Tasarım: Ceren Yılmaz
Işık Tasarım: Ayşe Sedef Ayter
Kostüm Tasarım: İpek Daner
Afiş Tasarım: TBWA/İstanbul – Serdar Güngör, İlayda Köroğlu
Makyaj Tasarım: MAC Cosmetics – Hatice Özcan
Afiş Fotoğrafları: Enes Kahraman
Oyun Asistanları: Dilara Sürmeli, Can Şenel, Zeliha Aytan Tankır, Aylin Açıkgöz, Melda Ulus
Oyuncular: Ozan Varol, Esra Bağışgil, Adem Yılmaz, Tuğçe Özlü Şentürk, Melih Tuma
Yürütücü Yapımcı: Sinan Çatıkkaş
Koordinatör: Gamze Bayraktaroğlu
Süre:2 Perde / 110 dakika
Topluluk: Nos Tiyatro
Tür:
Seanslar
Afiş
