Shakespeare’in ölümsüz eseri Romeo ve Juliet! desem bu oyuna Shakespeare mezarından fırlayabilir oyunu izlemek için. Oldukça neşeli, rengarenk, müzikal tadında bir Romeo Juliet uyarlaması demek daha doğru olur. Hikaye yine Verona’da geçiyor ama olaylar tam bir çıkmaza sürükleniyor.
Orijinal hikayeden ufak bahsedecek olursam; -bilenler bu kısmı okumadan geçebilir- Verona’da yaşayan Montegue ve Capulet aileleri birbirlerine düşman iki ailedir. Romeo Montegue başlangıçta Rosaline Capulet’e aşıktır ve Rosaline Romeo’yı reddetmektedir. Kıza yakınlaşabilmek için Capulet ailesi tarafından verilen maskeli baloya gizlice katılır ve orada Juliet Capulet’i görür. İkisi birbirini görür görmez aşık olurlar, ancak iki aile arasındaki düşmanlık aşklarını imkansız kılmaktadır. Birbirlerine çok açık bu iki genç Rahip Laurence tarafından gizlice evlendirilirler. Sonrasında birini öldürdüğü gerekçesiyle Romeo sürgüne gönderilir ve o sürgündeyken Juliet ailesi tarafından Kont Paris ile evlendirilmeye çalışılır. Rahip Laurence, evlenmek istemeyen Juliet için onu ölü gösterecek bir iksir hazırlar ve mezara gömer. Romeo, sürgünden döndüğünde Juliet’in mezarı başında o da zehri içer ve ölür. Laurence Juliet’i uyandırmaya geldiğinde Romeo’nun öldüğünü gören Juliet buna dayanamaz ve Romeo’nun hançeriyle kendini öldürür. İki aşığın ancak ölüleri kavuşur mezar başında.
Peki bizim Verona Çıkmazı’nda neler oluyor?
Konusu orijinaline benzer başlayacak gibi olan oyunda, sürpriz karakter kilitleri açılıyor ve oyun orijinalinden 180 derece dönüyor! Efsanevi bir anlatıcı karakterimiz sayesinde oyun yepyeni bir şekil alıyor, oyunda Rosaline ve Paris karakterleri ayrı bir önem kazanıyor. Anlatıcı tarafından anlatılan yeni nesil Romeo Juliet’i hikayenin akışına uygun sözler seçilmiş olan 90’lar Pop eşliğinde izliyoruz!
Klasik bir Romeo Juliet uyarlaması izlemeyeceğimi biliyordum. Tam beklentilerimi karşılayan bir oyun oldu. Seyirci tarafında yaşanan birçok dikkat dağıtıcı unsura rağmen oyuncularının her birinin performansı seyirciyi oyunda tutan cinstendi. Anlatıcı rolündeki Adem Yılmaz’a ise ayrı parantez açmak isterim. Olağanüstü iyi ve çok eğlenceli bir karakterdi.
Esra Bağışgil, oyunun hem yazarı hem yönetmeni hem de Juliet’i! Komedi içerikli oyunlarda yapılan espri dengesi bence önemli bir unsurdur, kör göze parmak sokar gibi güldürmeye çalışmadan denge güzel kurulmuş bir oyun. Bu durum oyunu sevmemde büyük etken oldu doğrusu. Romeo ve Juliet’i okumasanız bile oyunun çok açık ve anlaşılır oluşu büyük bir artı oyun ve seyirci için.
Dekor, Romeo ve Juliet’in ünlü ‘balkon sahnesi’nden esinlenerek dizayn edilmiş. Kostümler ise karakterlerin kişilik özelliklerini yansıtan tarzda özenle tasarlanmış.
Oyunda tek rahatsız olduğum nokta mikrofonlardı maalesef. Muhtemelen canlı şarkı performansları için kullanılıyordu. Benim açımdan sadece anlatıcının sesi açık olup canlı performanslar esnasında diğer oyuncuların sesi açık olsa daha iyi olabilirdi.
Tüm ekibin enerjisine sağlık, yolu açık alkışı bol olsun!! Keyifle izlediğim bir oyun oldu.
Oyunun Künyesi
Yazan & Yöneten: Esra Bağışgil
Yardımcı Yönetmen: Aslı Samat
Hareket Düzeni: Taner Güngör
Müzik Direktörü & Korrepetitör: Beste Gül Çınar
Müzik Tasarım: Toygun Tosunoğlu
Dekor Tasarım: Ceren Yılmaz
Işık Tasarım: Ayşe Sedef Ayter
Kostüm Tasarım: İpek Daner
Afiş Tasarım: TBWA/İstanbul – Serdar Güngör, İlayda Köroğlu
Makyaj Tasarım: MAC Cosmetics – Hatice Özcan
Afiş Fotoğrafları: Enes Kahraman
Oyun Asistanları: Dilara Sürmeli, Can Şenel, Zeliha Aytan Tankır, Aylin Açıkgöz, Melda Ulus
Oyuncular: Ozan Varol, Esra Bağışgil, Adem Yılmaz, Tuğçe Özlü Şentürk, Melih Tuma
Yürütücü Yapımcı: Sinan Çatıkkaş
Koordinatör: Gamze Bayraktaroğlu
Süre: 2 Perde / 110 dakika
Topluluk:
Tür: Nos Tiyatro
Seanslar
Afiş
