11 Haziran Salı akşamı Haliç Kongre Merkezi’nde gerçekleştirilecek görkemli bir törenle sahiplerini bulacak Yapı Kredi Afife Tiyatro Ödülleri’nin sunuculuğunu bu yıl Özge Borak ve Mert Fırat yapacak.
26. Yapı Kredi Afife Tiyatro Ödüllerinin En İyi Oyun Adayları ise şöyle;
139 Buçuk Basamak – Tiyatroadam
Hitchcock‘un John Buchan‘ın romanının beyazperde için ürettiği versiyonuyla uyarlamayı yaptığı romanına kattığı sanata ve popülariteye dair bir fikir edinmiş olursanız. “Çok Şey Bilen Adam” gibi bir filminde de oynadığı fotoğraf oyunu da oldukça normal bir insanı dahi heyecanlandırabilirken bu oyun da Türk geleneksel tiyatro kültüründen daha doğrusu geleneksel Türk kültüründen gelen gölge oyunları ile Türk izleyicisini nasıl tatmin edebileceğini siz düşünün. (Bilge Az’ın Yazısından)
2Büyük Zarifi Apartmanı – İstos Sahne
Aslında hikayelerin merkezinde, bu topraklarda yaşayan Rumlar ve Cumhuriyet tarihimiz boyunca yaşanan siyasi ve toplumsal olayların, onların hayatlarında bıraktığı derin ve acı izler var. Oyunlar mekan akışı olarak, odalarda saat yönünde, soldan sağa doğru ilerledi ve o dairelerde yaşayanların, Büyük Zarifi apartmanıyla kurdukları duygusal bağlar da aynı şekilde soldan sağa doğru artarak derinleşti. Bu tabi benim kişisel gözlemim. (Başak Başak’ın yazısından)
3Çirkin – Dolkun Production
Bu kısa özet sizde nasıl bir merak uyandırdı bilmem ancak oyun öncesi pek de heyecanlanmadığımı söylediğim dijital uygulamalar, ışık, müzik, dekor, kostümler ve muazzam Nihal Yalçın ve Onur Berk Arslanoğlu performansı eklenince iş bambaşka bir noktaya ulaşmış. Bu kadarını beklemiyordum. Karmaşık hislerle çıktım salondan; hüzün, kızgınlık, korku, acıma, merhamet.
4Otomatik Portakal – Tatbikat Sahnesi
Hür iradenin yaptığı şiddet mi, yaratılmak istenen “idealize iyilik” için devletin tasarladığı insan robotunun uyguladığı şiddet mi daha kötü? Lütfen sözlerimi bir şiddet, kötülük güzellemesi gibi algılamayın. Ancak moda söylemle “büyük resme” bakarak cevaplarınızı kendi içinizde verin isterim.
5Yaşamak mı Yoksa Ölmek mi – Kocaeli Şehir Tiyatroları
Oyunun seyircide genel bir beğeni oluşturduğunu söylemek mümkün tabi ki. Ancak amaç “sadece” seyircinin beğeneceği bir iş yapmak olsaydı, oyuna milyonlarca lira harcamak gereksiz olurdu, bunun daha ucuz yolları da var. Amaç elbette seyircinin beğeneceği bir iş çıkarmak olmalı ama bunun yanında seyircinin beğenilerini geliştirici bir etkisi de olmalı oyunların. Aynen 2007 yılı Ankara DT oyununda olduğu gibi. Bir tiyatro, seyircisiyle beraber yükselir, onunla beraber gelişir, değişir. Sadece seyirci eğlensin diye oyun yapılmaz, bildiğim kadarıyla. “Yaşamak mı Yoksa Ölmek mi” oyununun Şehir Tiyatrosu versiyonunda, sadece seyirci beğenisi amaçlanmamış olabilir ama pek geliştirici olmadığını da söylemek gerekir.
